Daar zit ik dan, in mijn splinternieuwe kantoor. Een paar maanden geleden besloot ik om voor mezelf te beginnen.
Vol enthousiasme ging ik aan de slag; nadenken over wat ik nou echt wil met mijn coaching praktijk, werken aan een logo, mijn website, oefenmateriaal ontwikkelen en nog 100 andere dingen. Ik ben natuurlijk wezen shoppen voor mijn nieuwe werkplek en heb prachtige, oranje stoelen gekocht voor alle sessies die ik hier mag gaan doen.
En prachtig, dat zijn mijn stoelen echt! Ze zitten overigens ook heerlijk, ik heb ze zelf al uitgebreid getest. Maar mijn stoelen blijven nog veel leeg. Dat geeft mij stress, ik wil lekker aan de slag en mijn stoelen gevuld zien. Een gevoel van zelfmedelijden bekruipt me eventjes. Ik loop naar de pantry voor een kop thee en als ik mijn kantoor weer binnenkom, nestel ik me in een van de nieuwe stoelen.
Dat mijn stoelen leeg blijven is begrijpelijk, want zo ongeveer gelijk met de komst van die stoelen kwam ook Corona. En Corona zet het dagelijks leven van iedereen op zijn kop. Mensen moeten binnenblijven. De zorg draait overuren en het kraakt aan alle kanten, ze kunnen niet iedereen redden, maar opgeven is geen optie voor de medewerkers in de zorg. Nu ik daar over nadenk, opgeven is ook gewoon geen optie. De uitdrukking: ‘als je maar gezond bent’ blijkt maar weer al te waar. Ik zie in deze nare periode ook prachtige initiatieven om me heen ontstaan.
We blijken vaak veel flexibeler om te kunnen gaan met veranderingen dan we denken. Kunnen kinderen niet naar school? Okay, de onderwijzers halen massaal het beste uit zichzelf en regelen online lessen. Was thuiswerken eerst lastig in te regelen? Nu lukt het vaak wel. Missen opa en oma hun kleinkinderen? Dan maken ze een mooie tekening met stoepkrijt en brengen ze een serenade aan het balkon. Er ontstaan allerlei initiatieven om als samenleving voor elkaar te zorgen. Krijg je iets niet voor elkaar? Met hulp van een ander lukt dat vaak ineens wel.
Mijn prachtige, oranje stoelen. Op dit moment staan ze hier voornamelijk voor mijzelf. Ik kijk ernaar, word er vrolijk van en ga er vooral zelf op zitten. Ze laten mij mijn kantoor vanuit een andere hoek zien en ze helpen mij om deze nieuwe werkelijkheid vanuit een ander perspectief te bezien. Kan ik jou helpen iets vanuit een ander perspectief te zien? Dan help ik jou digitaal! Die stoelen wachten wel.
Comments